Cukrzycą nazywa się grupę chorób, w których dochodzi do zaburzenia metabolizmu, czyli przemiany materii człowieka, a ich wspólną cechą jest podwyższone stężenie glukozy we krwi. Jedną z jej przyczyn powstawania może być zbyt małe wydzielanie insuliny lub nieprawidłowe jej działanie albo jedno i drugie współistnieje razem. Nieleczona będzie mieć bardzo poważne skutki, ponieważ może upośledzić działanie niektórych organów, np. doprowadzić do niewydolność serca. Dlatego tak ważne jest, abyśmy podczas swojej pracy pilnowali seniora i przypominali mu o konieczności wzięcia insuliny. Senior nie zawsze o tym pamięta, a naszym obowiązkiem jest zadbanie o niego.

Rodzaje cukrzycy

Czy wiesz, że nie ma jednego rodzaju cukrzycy? Tę podstępną chorobę można podzielić na cukrzycę idiopatyczną, której przyczyna do tej pory nie jest znana, oraz na cukrzycę wtórną i skojarzoną, których przyczyna jest znana. Jednak najczęściej wśród chorych spotyka się cukrzycę idiopatyczną, którą można podzielić na cukrzycę typu I i cukrzycę typu II. Czym się one różnią? Czy ich leczenie jest inne, a może takie samo?

Cukrzyca typu I

Niestety nie wystarczy zapoznać się z danymi na temat jednej lub drugiej cukrzycy, ponieważ obie są różne i leczenie również może być inne. Senior na cukrzycę może chorować od bardzo dawna, ponieważ już w młodości mogła się u niego ujawnić ta choroba i, np. od pięćdziesięciu lat może się na nią leczyć. Cukrzyca typu I jest to rzadziej występujący rodzaj cukrzycy i dotyczy około 10% chorych. Ujawnia się najczęściej pomiędzy 2. a 20. rokiem życia. Tutaj konieczne jest podawanie insuliny od samego początku zachorowania. Jeśli chory nie dostanie zastrzyków, nie przeżyje, dlatego mówi się o niej cukrzyca insulinozależna. Dlatego wychodząc z chorym na spacer lub do lekarza zawsze trzeba pamiętać o wzięciu insuliny, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy może się przydać.