Wstawanie w nocy: Seniorka potrzebuje wsparcia właściwie tylko w sytuacjach awaryjnych. Wciąż porusza się samodzielnie po mieszkaniu. Sporadycznie może wymagać pomocy w związku z nietrzymaniem moczu

Inne osoby w gospodarstwie: w tym samym domu mieszka córka z mężem w oddzielnym mieszkaniu.

Seniorka ma 88 lat, waży 58 kg i ma 160 cm wzrostu. Przyznano 2 stopień niepełnosprawności. Seniorka zmaga się z początkiem demencji i związanym z wiekiem osłabieniem pamięci. Nie wykazuje agresji. Ma problemy z nietrzymaniem moczu i poruszaniem się, a także cierpi na depresję, co jest związane z niedawną utratą męża (w październiku) oraz kuzynki. Używa pieluchomajtek.

Seniorka porusza się przy pomocy chodzika i samodzielnie korzysta z toalety. Korzysta z protezy zębowej oraz boryka się z niedosłuchem, jednak odmawia noszenia aparatów słuchowych.

Istotnym aspektem opieki jest jej uzależnienie od leków – podawanie tabletek jest kontrolowane przez pflegedienst, który dostarcza i rozdziela leki. Seniorka może przyjmować wyłącznie leki od tego personelu, a próby sięgania po inne środki powinny być stanowczo odmawiane i nie mogą być akceptowane.

Ma problemy ze słuchem, jednak odmawia noszenia aparatów słuchowych, co utrudnia komunikację.

Seniorka w większości potrafi samodzielnie zadbać o swoją higienę, ale czasami potrzebuje wsparcia lub przypomnienia. Podczas kąpieli należy zwrócić uwagę, aby łazienka nie została zalana wodą

Opiekunka powinna być osobą życzliwą i empatyczną, ale jednocześnie stanowczą. Seniorka wymaga jasno określonej struktury dnia, która powinna być wprowadzana w sposób zdecydowany, lecz nie w tonie rozkazującym.