Seniorka ma 90 lat, waży 58 kg i ma 155 cm wzrostu. Przyznano 4 stopień niepełnosprawności. Seniorka zmaga się z ogólnym osłabieniem wieku podeszłego, niewydolnością serca oraz anemią, wymagającą regularnych transfuzji krwi co dwa tygodnie. Nie występuje u niej demencja – jest w pełni zorientowana co do miejsca, czasu i osób, choć jej pamięć krótkotrwała jest osłabiona. Komunikacja przebiega prawidłowo, potrafi jasno wyrażać swoje potrzeby, słuch i wzrok są adekwatne do wieku. Seniorka cierpi na nietrzymanie moczu, dlatego stosuje wkładki, natomiast nie ma problemów ze stolcem. Jej mobilność jest ograniczona – w domu porusza się przy pomocy rollatora, jednak ze względu na niepewny chód i ryzyko upadku wymaga asekuracji. Poza domem korzysta z wózka inwalidzkiego. Przy wstawaniu z łóżka czy fotela bywa potrzebne wsparcie. Seniorce towarzyszy również konieczność noszenia pończoch uciskowych, w czym pomaga personel pielęgniarski.



Opieka nad seniorką obejmuje wsparcie przy ubieraniu, higienie i toalecie, pomoc w poruszaniu się oraz towarzyszenie podczas spacerów na wózku. Do obowiązków należy także przygotowywanie posiłków, dbanie o porządek, pranie, zakupy oraz opieka nad zwierzęciem. Ważne jest czuwanie nad regularnym jedzeniem i piciem, a także zapewnienie rozmowy, towarzystwa i stałej struktury dnia.

Seniorka korzysta z aparatu tlenowego przez całą dobę (tlen podawany przez kaniulę nosową).
Jest do tego przyzwyczajona i nie sprawia jej to żadnego dyskomfortu. Obsługą aparatu zajmuje się samodzielnie, natomiast wymianę butli z tlenem przeprowadza syn lub odpowiednia firma serwisująca.

Seniorka otoczona jest liczną i troskliwą rodziną, która regularnie ją odwiedza. Nie wpływa to jednak na codzienną pracę opiekunki – członkowie rodziny nie oczekują od niej żadnej dodatkowej uwagi, zajmują się sobą i nie wtrącają się w sprawy ani życie opiekunki.

Rodzina jest niezwykle miła i serdeczna, zawsze pozytywnie nastawiona, co tworzy przyjazną i spokojną atmosferę prac