Opiekun seniora: lista pożądanych cech i kwalifikacji

Jak powszechnie wiadomo, opiekunami osób starszych zostają w dużej mierze kobiety. Dlaczego tak się dzieje? Wpisana w kobiecą naturę skłonność do poświęceń i całkowitego oddania się drugiej osobie idealnie korespondują z charakterem zajęć opiekuna. Czy to oznacza, że mężczyźni w teorii nie nadają się do tej roli? Oczywiście, że nie! Należy jednak zauważyć, że według statystyk jest ich zdecydowanie mniej w tym zawodzie. Kobiety pracujące jako opiekunki osób starszych za granicą to w większości panie, które mają własne potomstwo, często już dorosłe. W związku z tym posiadają bagaż doświadczeń przystosowujący je bardziej do wypełnienia zadań opiekuna, szczególnie pod względem odporności psychicznej.

Właśnie ta cecha znajduje się na szczycie listy najbardziej pożądanych, jeśli chodzi o zawód opiekunki - głównie ze względu na trudne przypadki, jakie mogą się opiekunkom przytrafić (seniorzy z ciężkimi schorzeniami, utrudniona komunikacja z chorym, konieczność kontaktu i zajmowania się podopiecznym przez większą część doby). Oprócz tego, wśród cech, które powinny wyróżniać kandydatkę na opiekunkę, w ocenie specjalistów od rekrutacji i rodzin seniorów znalazły się między innymi:

1. Samodyscyplina. Dzięki niej opiekunka świetnie potrafi sama zmotywować się do realizacji w określonym czasie konkretnych obowiązków i jest w stanie okiełznać panujący “chaos organizacyjny”, jeśli chodzi o kwestie związane z dbaniem o gospodarstwo domowe oraz sprawy formalne na miejscu w Niemczech.
    
2. Determinacja. Opiekunka musi być pewna celu, do którego dąży, nie może ulegać chwilom załamania czy wahania (choć to oczywiście naturalne, że one się pojawią). Determinacja pozwala również opiekunce na przetrwanie tych gorszych momentów.
    
3. Empatia. Najważniejszy wyróżnik cechujący opiekunkę, odnoszący się przede wszystkim do całokształtu opieki nad seniorem. Opiekunka musi być osobą empatyczną, ponieważ w innym przypadku nie podoła czekającym ją zadaniom, trudom i sytuacjom kryzysowym, dotyczącym zajmowania się podopiecznym. Empatia ułatwia również nawiązanie kontaktu z osobą starszą i schorowaną, a w pierwszej kolejności - pozwala na wykształcenie w sobie umiejętności utożsamienia się z jej odczuciami czy też przeżyciami wewnętrznymi.
    
4. Zdolność do zaangażowania i poświęcenia. Bez tego nie ma porządnego pracownika w ogóle, a co dopiero mówić o osobie, która ma pracować z ludźmi/ Zdolność do zaangażowania i poświęcenia można rozumieć na wiele sposobów, trudno też wyznaczyć jednoznaczną granicę, gdzie poświęcając się innym, traci się nieco samą siebie. To kwestia niezwykle indywidualna, niemniej jednak w zawodzie opiekunki powinna być postrzegana przez pryzmat wykonywania z sercem swoim obowiązków, a nade wszystko - wyrozumiałego, pełnego ciepła stosunku do swego podopiecznego.
    
5. Skłonność do kompromisu i dyplomacji. Umiejętność zdecydowanie priorytetowa w zakresie kompetencji opiekunki. Kompromis, negocjacje, dyplomacja - to słowa klucze, pomagające opiekunce nie tylko podczas komunikacji z seniorem, ale również jego rodziną i ekipą medyczną.

Zanim wyślesz zgłoszenie do agencji pracy dla opiekunek…

Zanim podejmiesz jakiekolwiek kroki związane z rekrutacją na stanowisko opiekunki w specjalnej agencji, musisz odpowiedzieć sobie na kilka pytań, które są ściśle związane z Twoimi predyspozycjami jako przyszłej kandydatki na opiekunkę. Warto nadmienić, że faktycznie, nie każdy do tej roli będzie się nadawał - sam zestaw cech, wymienionych wcześniej jako niezbędne narzędzie podczas pracy, może świadczyć, że niełatwo jest pewne wymagania i standardy spełnić.

Nie chodzi jednak o to, aby każdy w życiu robił to samo, zatem pamiętaj - to, że nie wszystkie Twoje cechy odpowiadają predyspozycjom dobrze widzianym w zawodzie opiekunki nie znaczy, że kiedyś ich samodzielnie nie wypracujesz. Pytania, które zostały poniżej przedstawione, dotyczą również sfery związanej ze zdrowiem oraz sprawnością fizyczną - niezwykle istotnej i

Pytanie sprawdzające:

1. Czy jesteś osobą podatną na stres? Jeżeli tak, jak sobie z nim radzisz
2. Czy możesz określić siebie samą jako osobę otwartą na innych ludzi? Czy jesteś w stanie obcować z ludźmi mimo dzielących Was różnic?
3. Czy zdarza Ci się korzystać z rad osób trzecich, gdy znajdujesz się w sytuacji kryzysowej, czy raczej starasz się liczyć na siebie/
4. Czy jesteś osobą, która umie współpracować (i czerpać przyjemność) z pracy z innymi ludźmi?
5. Jak wygląda Twój proces decyzyjny? Czy to emocje rządzą Tobą, czy też starasz się panować nad sobą w każdej sytuacji?
6. Czy jesteś osobą wolną od obciążeń zdrowotnych?
7. Czy możesz stwierdzić, że jesteś osobą sprawną fizycznie?
8. Czy odporność psychiczna sytuuje się na wysokim poziomie?
9. Jak oceniasz swój stan zdrowia?
10.  Czy uważasz, że jesteś osobą podatną na wszelkiego rodzaju używki?
11.  Czy masz doświadczenie w opiece nad starszymi osobami (np. z rodziny)?
12.  Jak możesz zdefiniować poziom swojej odporności na krytykę?
13.  Czy jesteś osobą nieśmiałą, bojaźliwą, dla której kontakty społeczne często stanowią bardzo dużą barierę?
14.  Czy nie masz oporów przed rozmawianiem w języku obcym z native speakerami?
15.  Czy jesteś w stanie dążyć do załagodzenia konfliktu za wszelką cenę czy bardziej zależy Ci na przeforsowaniu własnego zdania w dyskusji na określony temat bądź jakiejkolwiek innej sprawie?

Kto z reguły nie powinien w ogóle próbować zgłaszać swojej kandydatury do pracy w opiece?

Pytanie zawarte w podtytule dręczy z pewnością nie tylko niedoszłych kandydatów, ale również rekruterów czy też rodziny seniorów, które pragną zamieścić swojego ogłoszenie w agencji zatrudniającej opiekunki. Choć niezwykle trudno jest odradzać komuś start w rekrutacji, nie znając jego indywidualnego przypadku, istnieje lista cech “niepożądanych”, które szczególnie mogą zostać uznane za nieadekwatnie wpisujące się w rolę opiekunki seniora. Należą do nich między innymi:

1. wybuchowość,
2. skłonność do wywoływania konfliktów,
3. niestabilność emocjonalna,
4. porywczość,
5. brak cierpliwości,
6. napady złości,
7. nieumiejętność odnalezienia się w kontaktach społecznych z ludźmi,
8. duża nieśmiałość/lęki i fobie społeczne,
9. brak odporności na stres i sytuacje kryzysowe,
10.  brak decyzyjności i odpowiedzialności za swoje postępowanie,
11.  skłonność do używek,
12.  brak umiejętności zarządzania czasem i organizacji przestrzeni,
13.  nadmierne przejmowanie się krytyką,
14.  przewrażliwienie,
15.  arogancja,
16.  przewlekłe choroby,
17.  poważne schorzenia, na przykład związane z którymś odcinkiem kręgosłupa

Niektóre z wymienionych cech, tak jak zostało już wcześniej wspomniane, należą do kategorii tych, nad którymi można (przy odrobinie czasu i chęci) odpowiednio popracować. Inne zaś są na tyle mocno uwarunkowane naszymi doświadczeniami lub nawet dotyczą spraw genetycznych, że trudność niewyobrażalną sprawiłaby próba wyeliminowania ich całkowicie.

Warto pamiętać o tym, że kandydatka na opiekunka powinna być przede wszystkim osobą, która nie boi się ludzi i jest do nich naprawdę życzliwie nastawiona. Wtedy nawet większy problem czy nieporozumienie przychodzi rozwiązać z większą łatwością, a przede wszystkim - ze świadomością szacunku dla obydwu stron i znajomością zasad kultury. To pomaga nawet w momencie, kiedy kandydatce pozornie wydaje się, że do roli opiekunki niekoniecznie pasuje - lub ma wątpliwości odnośnie złożenia swojej aplikacji.

Sprawdź inne artykuły o tematyce opiekuńczej, które pomogą w przygotowaniach do podjęcia nowych zleceń: https://dobrasztela.pl/kacik-opiekunki/aktualnosci/artykuly