Trudny okres rozłąki

Nie od dziś wiadomo, że najtrudniejsze chwile związane z wyjazdem do pracy za granicę przeżywają osoby, które muszą na ten czas rozstać się z rodziną. Szczególnie mocno daje się to we znaki paniom będącym już żonami i matkami - tęsknota za domem potrafi bardzo często przyczynić się stanu apatii, a nawet depresji, jaka może zostać zdiagnozowana u opiekunki. Nie jest również tajemnicą, że pomimo możliwości kontaktu oferowanych przez współczesne technologie (komunikatory internetowe, videoczaty), nic nie zastąpi szczerej rozmowy w cztery oczy i obecności przy sobie w gorszych momentach w życiu. Jak sobie radzić w takich sytuacjach? Czy istnieje jakaś uniwersalna recepta, która pozwoliłaby zminimalizować uczucie tęsknoty za bliskimi? Oczywiście, trudno byłoby ją w jakikolwiek sposób wyznaczyć drogę odpowiednią dla wszystkich, bowiem każdy ma swoje sposoby na przezwyciężenie odległości - zarówno tej fizycznej, jak i psychicznej, która po pewnym czasie ma szansę się utworzyć. Relacja z mężem, własnymi dziećmi oraz rodzicami jest niestety wystawiona na poważną próbę i to od obydwu stron zależy, czy ją z powodzeniem przetrwa.

Relacja z mężem lub partnerem - jak pielęgnować więź mimo odległości

Relacja z mężem lub partnerem wydaje się być tą, która w pierwszej kolejności może ucierpieć podczas wyjazdu opiekunki do pracy za granicę. W momencie, gdy przysłowiowa klamka już zapadła i decyzja o wyjeździe zostanie na sto procent podjęta, musisz przedyskutować ze swoim współmałżonkiem cały plan działania. Idealnym krokiem byłoby podjęcie kompromisu, który choć w minimalnym stopniu wyrównałby poświęcenie każdej ze stron. Czy wyjazd za granicę do pracy w opiece oznacza definitywny koniec małżeństwa? Oczywiście, że nie! Wszystko zależy od umiejętności właściwej organizacji wzajemnych kontaktów i kontynuowania pielęgnacji stosunków pomiędzy małżonkami.  Czas zatem zdobyć się na trzeźwą oceną sytuacji - tego typu droga z pewnością będzie dla Waszego małżeństwa trudniejsza, ale to nie oznacza, że koniecznie musi uznać za swój finał klęskę… Jak więc spróbować ustalić nowy system komunikacji, aby w ramach pewnych możliwości i dostępnych środków udało się nie zaprzepaścić tej najważniejszej dla Was obojga relacji? Oto kilka wskazówek, które z pewnością mogą przydać się podczas rozłąki.

1. Ustalcie osobisty rozkład  kontaktów telefonicznych/wideo-czatowych, a także smsowych/mailowych, ewentualnie tych odbywanych za pośrednictwem komunikatorów społecznościowych (choć one z samej definicji mają dość spontaniczny charakter) - dzięki temu “ułożycie” swój niepowtarzalny kod wewnętrznego porozumienia, odpowiadający przy okazji Waszym wolnym przestrzeniom czasowym w pracy.
2. Weźcie pod uwagę moc wzajemnego wsparcia! To niezwykle istotne, gdy jest się daleko od siebie - mieć poczucie, że druga strona cały czas stoi za Tobą murem, niezależnie od odległości, ale również w dalszym ciągu potrafi słuchać Cię z takim samym zainteresowaniem.
3. Okazujcie sobie dużo ciepłych emocji i zrozumienia. Przerzucanie się pretensjami i toczenie batalii o przysłowiowe błahostki, przesłaniające sprawy mające większy priorytet, to nieszczególnie dobre rozwiązanie w momencie, kiedy każda chwila wspólnej rozmowy jest tak naprawdę bezcenna. 
4. Nigdy nie zapominajcie o ważnych dla siebie rocznicach i okazjach - to bardzo ważna, choć pozornie, mogłoby się wydawać,  banalna kwestia. Jednak takie symboliczne gesty jak telefon z życzeniami w dniu urodzin czy przesyłka z ulubionymi łakociami wysłana z okazji rocznicy ślubu potrafią wciąż działać budująco w kontekście relacji dwojga bliskich sobie ludzi.
5. Dbajcie o celebrację czasu, jaki jest Wam dane spędzać tylko we dwójkę. Rzadkie chwile powrotów, przerw świątecznych lub długich weekendów to wspaniały moment na to, aby pobyć przez jakiś czas tylko i wyłącznie we własnym towarzystwie. Warto zatem przemyśleć tę kwestię stosunkowo wcześniej i zarezerwować np. romantyczny pobyt w urokliwym miejscu, na specjalny weekend tylko dla dwojga.
6. Bądźcie czujni - niech obowiązki zawodowe nie przesłonią Wam wyjątkowości i szczególności tego, co jest najważniejsze dla łączącej Was relacji. Z uwagi na fakt, że praca opiekuna jest naprawdę wymagająca oraz obciążająco zarówno fizycznie, jak i psychicznie, podstawę w organizacji zajęć zawodowych stanowi znalezienie umiejętnej formy balansu.

Relacje z dziećmi

Każda matka chce w pełni uczestniczyć w życiu swojego dziecka. Ty również - zatem niezależnie od tego, w jakim wieku są Twoje pociechy, masz wyrzuty sumienia, że zdecydowałaś się na wyjazd. To normalne, a wręcz prawidłowe uczucie - posiadanie rodziny powinno generować poczucie odpowiedzialności. Opiekunki niekiedy muszą mierzyć się z trudnymi sytuacjami życiowymi, które zmuszają je do pozostawienia dzieci pod opieką nie męża lub partnera, ale własnych rodziców. Co wtedy? Czy wyrzuty sumienia i ciągłe umartwianie się mogą przynieść którejkolwiek ze stron ulgę? Tak naprawdę kluczową kwestią jest wiek i etap rozwoju dziecka - te czynniki  powinny pełnić priorytetową rolę podczas podejmowania decyzji o wyjeździe, a później - ewentualnego dostosowania jej formy do konsekwencji przekładających się na rodzinę. Co jeszcze musisz wziąć pod uwagę, gdy podejmujesz się poszukiwania kompromisu dla siebie i swoich bliskich?

1. Wiek swoich dzieci - tak jak zostało już wspomniane pokrótce wcześniej -  jeśli nie chodzą jeszcze do szkoły, lub dopiero mają do niej pójść, jesteś w zdecydowanie lepszym położeniu. Nie musisz szykować dla nich rewolucji związanej ze zmianą środowiska, kolegów i koleżanek, przyzwyczajeń odnoszących się do edukacji w Polsce… Twoje pociechy mają szansę zacząć od zera w Niemczech, ale za to z pewnością, która  przyniesie im wiele pozytywnych korzyści - między innymi naukę niemieckiego i stały kontakt z tym językiem. Niestety, z nieco starszymi dziećmi istnieje ryzyko wystąpienia większych problemów - zauważ, że dużo trudniej przyjdzie im rozstać się z przyjaciółmi, a potem przystosować do innego kraju oraz otoczenia, w którym próżno szukać znajomych twarzy i trzeba budować wszystkie znajomości na nowo.
2. Ze względu na charakter swojej pracy i zdecydowaną konieczność posiadania szerokiej dyspozycyjności, raczej nie będziesz poświęcać dzieciom tyle czasu, ile właściwie by one wymagały. Wiązałoby się to z...zatrudnieniem kogoś do opieki dla nich, co oczywiście generowałoby kolejne koszty, a Ty z pewnością i tak miałabyś wyrzuty sumienia, ze nie spędzasz tyle czasu ze swoimi pociechami, ile w idealnym założeniu “powinnaś” lub też chciałaś sobie narzucić.
3. Wywrót dotychczasowego życia o 180 stopni  - dla siebie i...partnera/męża. Jeśli myślisz o przeprowadzce całą rodziną,  nie sposób nie wziąć również pod uwagę faktu, że dużym poświęceniem musiałby się wykazać (wobec takiego obrotu spraw), Twój partner lub mąż. Nie powinno się zapominać, że to również dla niego taki wyjazd oznaczałby rezygnację ze swojej pracy w Polsce na rzecz czegoś, co np. zupełnie nie leży w kręgu jego zainteresowań. Inaczej oczywiście można zorganizować aspekty organizacji zawodowej, gdy znajomość języka niemieckiego sytuuje się na poziomie relatywnie wysokim/biegłym. W takim wypadku, szanse na otrzymanie lepszej pracy, skorelowanej np. z kierunkiem swojego wykształcenia, faktycznie wzrastają.

Sprawdź inne artykuły o tematyce opiekuńczej, które pomogą w przygotowaniach do podjęcia nowych zleceń: https://dobrasztela.pl/kacik-opiekunki/aktualnosci/artykuly