Do opieki jest seniorka, która ma 81 lat i mieszka samotnie w domu o powierzchni 100 m² w małej miejscowości. Podopieczna jest bardzo towarzyska, kochana, ale też wymagająca – obecnie boi się upadku, dlatego potrzebuje spokojnego i wyrozumiałego podejścia.

Seniorka porusza się głównie na wózku inwalidzkim. Może zrobić kilka kroków z rollatorem, ale wyłącznie w towarzystwie opiekunki i na krótkich dystansach przed domem. Transfer wykonuje samodzielnie, a w razie potrzeby wymaga jedynie podania ręki jako wsparcia. Nadzór w nocy nie jest potrzebny.

Konieczna jest lekka pomoc przy higienie ciała, ubieraniu i rozbieraniu. Seniorka ma alergie (na koty, kurz i orzechy laskowe) oraz astmę, dlatego źle znosi zapachy i dym. Codziennie należy kontrolować przyjmowanie płynów i leków. Raz w tygodniu ma zorganizowaną fizjoterapię i ergoterapię.

Zakupy znajdują się około 4 km od domu, dlatego najlepiej dojechać do nich samochodem (manualna skrzynia biegów). Od czasu do czasu mogą pomóc również krewni.

Opiekunka ma do dyspozycji własny pokój z łóżkiem, szafą i telewizorem, dostęp do internetu oraz osobną łazienkę. Przerwa dzienna wynosi 2–3 godziny, a dodatkowo raz w tygodniu wolne ustalane z rodziną. Na czas przerw seniorka zostaje sama w domu.